Dziś mordercą w moim przypadku byłaby matka wioząca swoim Seicento dwójkę dzieci.

Takiego zagrożenia, jakie ona dla mnie stworzyła nie udało się stworzyć nawet kierowcy ciągnika siodłowego z naczepą, który wyprzedził mnie na centymetry na obwodnicy Jabłonny w stronę Warszawy.

Pani odwinęła swój popisowy numer dojeżdżając od strony Warszawy do ronda którym zaczyna się obwodnica Jabłonny. Ja jechałem prawym pasem, ale zdecydowanie nie przy jego krawędzi. Jechałem prosto ze wspólnego pasa do skrętu w prawo i jazdy na wprost, tzn zamierzałem jechać prosto, gdy z lewej strony zobaczyłem kątem oka sunący na mnie zderzak Seicento i usłyszałem pisk opon, odbiłem więc lekko w prawo na obszar wyłączony z ruchu pomiędzy dwoma zjazdami z ronda i tam się zatrzymałem. Pani swoim Seicento stała w poprzek prawego pasa pod kątem 45 stopni, co by sugerowało, że skręcała z 2-go jeśli w ogóle nie z 3-ego pasa. Dobrze, że nie jechała szybciej i że bezpośrednio za nią nikt nie jechał, albo w porę zauważył, co się szykuje, bo mógłby ją na mnie wepchnąć uderzając w tył jej pojazdu. Dobrze, że chociaż dzieciaki miała prawidłowo pozapinane w fotelikach i sama miała zapięte pasy, bo inaczej to by pewnie wszyscy odbili się od przedniej szyby...

Kobieta w końcu zjechała z ronda, przejechała ze 100m i się zatrzymała, bo była w takim szoku, że nie była w stanie dalej jechać. Nie miała wątpliwości, że to jej wina. Także porozmawialiśmy i każdy pojechał w swoją stronę. Zaczęło się od pytania: Czy Panią po***ało? Na co w odpowiedzi usłyszałem, że chyba tak...

Potem omówiliśmy sobie sytuację, że jak będzie tak dalej jeździć to w końcu kogoś zabije, że jak się nie da bezpiecznie skręcić to można pojechać dalej prosto i zawrócić na następnym skrzyżowaniu, itp.